Description

സ്വയം നാടുകടത്തപ്പെട്ടവന്റെ സുവിശേഷമാണ് ജോയ് മാത്യുവിന്റെ കവിതകൾ. നമ്മൾക്ക് സുപരിചിതനായ ഒരു നടന്റെ, എഴുത്തുകാരന്റെ അപരിചിത തീർത്ഥാടനങ്ങൾ. അബയും ദേരയും റോളയും കോഴിക്കോടും പലതരം മനുഷ്യരും ജീവിക്കുന്ന ഈ കവിതകൾ ആത്മരേഖയുടെ അടയാളങ്ങൾ കൂടിയാണ്. അനുഭവതീക്ഷമായ വാക്കുകൾ വെള്ളം കൂട്ടാതെ ചേർത്തുവെച്ച് ലഹരിയുണ്ടാക്കുന്ന കവിതകൾ. പല കടൽ കടന്നെത്തിയ സൗഭാഗ്യങ്ങൾ
പല രാജ്യങ്ങൾക്ക് പകുത്തുകൊടുക്കുന്ന അബ. ആ തീരത്ത് അജ്ഞാത നാവികനുപേക്ഷിച്ച
വക്കുപൊട്ടിയ പിഞ്ഞാണം താനാണോ എന്ന് കവിതന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഈ ലിഖിതങ്ങൾ
മലയാള കവിതയിലെ വേറിട്ട അനുഭവമാണ്. “സ്വപ്ന സന്നിഭമായ ഒരു കാലത്തെ, സ്വന്തം യൗവ്വനം
കൂടി അതിനു നിറം ചാർത്തിയ ഒരു കാലത്തെ, വർണ്ണപ്പൊലിമയുള്ള, പൊലിഞ്ഞുപോയ ഒരു
ജീവിതത്തിനാണ് ജോയ് മാത്യു ഈ കവിതകൾ സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് ‘എന്ന് മാങ്ങാട് രത്നാകരൻ
അവതാരികയിൽ.